Της Θεοδώρας Ρασσιά
Και πώς να μην σε πειράζουνε (στο νευρικό σου σύστημα) καλέ μου γείτονα…
Παρά το γεγονός ότι ζούμε σε έναν σε έναν δήμο με 100 πλατείες τουλάχιστον – ναι στον Δήμο Ηλιούπολης αναφέρομαι καλά καταλάβατε - καθώς και με αρκετά γήπεδα, τα οποία όμως χρησιμοποιούνται ως χώροι άθλησης όπως είναι φυσικό, με συγκεκριμένες βέβαια, έως ελάχιστες, ώρες λειτουργίας ανοιχτά για το κοινό.Με τις προαναφερόμενες πλατείες βέβαια να έχουν σταματήσει πλέον να λειτουργούν ως χώροι παιδικής έκφρασης και ανεμελιάς, όπως και τις υπέροχες παιδικές χαρές να έχουν καταλήξει χώροι για χρήση ναρκωτικών ουσιών από ναρκομανείς…Και πείτε μου μετά σε ποιόν χώρο από όλους αυτούς να εκφραστεί ένα αθώο πλασματάκι, σε μία τόσο τρυφερή περίοδο της ζωής του, όπως είναι η παιδική….
Από την άλλη πλευρά είναι φυσικό ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ να μην αντέχουν άλλο την κλεισούρα του σπιτιού, την απομόνωση από την πραγματική ζωή και να αποζητούν έστω και λίγες ώρες καθημερινού παιχνιδιού με τους φίλους τους, όσες μπορούν να ξεκλέψουν στο υπερ-απαιτητικό πρόγραμμα που ούτως ή άλλως έχουν…Και ακούς συ, γείτονακι μου καλό,τα τσιριχτά τους γέλια, να παίζουν χαρούμενα στο δρόμο που είναι κάτω από το σπίτι σου και να απορείς και να νευριάζεις με ετούτες τις παιδικές φωνές και τα τρεχαλητά, χαρακτηριστικά τα οποία αναδεικνύουν την αθωότητα της ψυχής τους, και σε πιάνει η παράνοια όπως είναι φυσικό… «Σταματήηηστεεε τις φωνές!!!...Βγάλτε τον σκασμό!!!...ε μα πια μας φάγατε με τις φωνές σας!!Αντε πηγαίντε παίξτε πουθενά αλλού!!!»….Και διερωτόμαι εγώ, η ταπεινή συμπολίτισσα και γειτόνισα σου…Σαν που να πάνε να παίξουν τα αθώα τούτα πλάσματα?Ε?..Βρες την λύση και σταμάτα να τους προκαλείς τα όποια παιδικά τράυματα, μιας και δεν μπορούν να χαρούν έστω και το τελευταίο αγαθό που τους χάρισε ο Θεός….την ανεμελιά τους, την ελευθερία τους να γελούν χωρίς φόβο ότι ίσως να ενοχλήσουνε τον δίπλα….
Καιρός ήρθε λοιπόν να τοποθετηθούμε επ΄αυτού του θέματος με προτάσεις ριζικές και άμεσα πραγματοποιήσιμες…όχι για εμάς…για την ψυχική υγεία των παιδιών μας…για να λένε κι αυτά ότι έζησαν «νορμάλ» τα παιδικά τους χρόνια…όπως κάθε άλλο παιδί στην ηλικία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου